Dichtsel | Onderweg

Onderweg
(door Janneke Heimweg)


In de auto
Twee voor, twee achter
Regen
pest het liedje
Koeien rennen
weg

Traveling somewhere
Could be anywhere
There’s a coldness in the air

I don't care


Lange boten
Waar is de wachtermeneer?

Golven 
op de weg
Niet van de regen


We drift deeper into the sound
Live goes on
Embrace me, surround me
As the rush comes

Nog een keer

Wat ben je allemaal aan het doen?
Zinnen 
komen op
Wij willen gewoon een zeilboot







Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Help! Wij schrijvers worden vermoord door de emoticon

Afbeelding
De emoticon zegt meer dan duizend woorden. Met deze zin is mijn blog eigenlijk al klaar. Maar omdat ik geen emoticon ben en van woorden hou ga ik nog even door.
Emoticons zijn niet meer weg te denken. Bang dat onze woorden niet goed overbrengen wat we bedoelen plaatsen we te pas en te onpas zo’n (al dan niet bewegend) plaatje achter onze zinnen. Funnest! Voor het geschreven woord en dus voor ons als schrijvers. Want wat is er mooier dan zoeken naar het juiste woord om net dat ene gevoel te beschrijven. Maar die tijd gunnen we onszelf niet meer. En dankzij die oneindige database aan gezichten van Emoji verleren we het. Zonde!
Taalloze toekomst Zou Emoticons onze nieuwe taal worden? Over vijftig of honderd jaar? Wereldwijd dezelfde? In boeken geen woorden meer maar simpele plaatjes? Nooit meer dat mooie gedicht lezen, dat de essentie blootlegt. We gebruiken tenslotte ook al met liefde de omhoogstekende duim met de geniale woorden ‘vind ik leuk’ erbij (dat Facebook je daar eeuwig dankbaar …
Meer lezen

Zeg een hoi!

Afbeelding
Eens in de zoveel tijd ben ik in de veronderstelling dat ik met mijn schrijfsels de wereld kan verbeteren. Zo ook vandaag. 
Heel simpel, met ‘zeg eens hoi’ tegen onbekenden. Of ‘goedemorgen’ als het allemaal te amicaal voor je wordt.
In de stad Zelf woon ik in de stad. Ik heb daar voor gekozen want ik hou van de anonimiteit. Maar soms is het me allemaal net iets te. Dan voel ik me een mol. Die alleen maar zo snel mogelijk van A naar B fietst of loopt zonder echt te kijken. Dat laatste is weer funest voor een schrijver, maar dat is een ander verhaal.
Hoi-dag Gister was weer zo’n dag, dus begon ik gelijk al onderweg naar de school van mijn zoon met ‘hoi-en’. Wat heerlijk was dat weer. Ik werd er vrolijk van, voelde me gezien en moest inwendig lachen om de verbaasde blikken en de weifelende groet terug. Maar wat nog leuker was, de glimlach die op het gezicht van mijn te begroeten voorbijganger verscheen. Een aanstekelijke lach die er voor zorgde dat ik de koude oostenwind spontaan vergat.
Groet…
Meer lezen

Wil de echte ‘sterke vrouw’ opstaan?

Afbeelding
Tijdens de uitreiking van de Gouden Strop vertelde juryvoorzitter Annemarie van Gaal dat ze graag meer sterke vrouwelijke personages in Nederlandse thrillers wil lezen. Hoera, dacht ik meteen, hoofdpersoon Juul in mijn thriller Cum Laude is zo’n sterke vrouw. Ik vind haar stoer, ze heeft een duidelijk doel voor ogen en laat zich door niets daarvan weerhouden. Mijn thriller staat dus volgend jaar op de shortlist van de Gouden Strop.
Meteen daarna vroeg ik mij af: wat bedoelt van Gaal met een ‘sterke vrouw’? Wat zijn de kenmerken? En, zijn ‘sterke vrouwen’ in de literatuur wel geloofwaardig?
Superwoman bestaat niet Om met mijn laatste vraag te beginnen, personages in de literatuur moeten herkenbaar zijn. De lezer wil kunnen meeleven, wil als het ware vrienden worden. Als het boek uit is en je hebt het als schrijver goed gedaan, dan denkt de lezer nog regelmatig: ‘hoe is het nu met Juul uit Cum Laude?’
En als mijn Juul alles voor elkaar krijgt, is zij niet herkenbaar voor de lezer. Want in h…
Meer lezen