DE JUDAJAAGSTER

Op 7 mei 2017 is Heimwegs debuut -factionthriller De Judajaagster- verschenen bij Uitgeverij Palmslag.


Omschrijving

Aan het succesvolle studentenleven van de Groningse Juul Samplonius komt abrupt een einde als ze thuiskomt van haar afstudeerstage in de synagoge van Barcelona. Eerder nog was ze vastbesloten uit te zoeken wat het eeuwenoude mozaïek dat ze in Barcelona vond te maken heeft met vroegere familieruzies; terug in Groningen is er alleen het heden waarin ze moet zien te overleven.

Een opeenstapeling van bizarre gebeurtenissen volgt, waarin prostitutie een sleutelrol speelt en Juul ook nog eens een dierbare verliest. Ondertussen raakt ze steeds meer verwikkeld in de Gronings-Joodse geschiedenis en haalt ze onbedoeld een duister oorlogsschandaal naar de oppervlakte. Als blijkt dat haar geliefde synagoge in groot gevaar is, doet Juul er alles aan om een ramp te voorkomen.





Recensies

Inmiddels zijn er mooie recensies van De Judajaagster verschenen. Hieronder een overzicht:

            Reacties

            1. lydia kruiper16 mei 2013 om 14:32

              Wat lijkt me dit spannend worden. Je maakt me nieuwsgierig

              BeantwoordenVerwijderen
            2. astrid de Jager7 maart 2014 om 09:19

              Ben benieuwd naar het hele verhaal

              BeantwoordenVerwijderen
            3. Anoniem20 juni 2015 om 22:41

              Wanneer verwacht je het helemaal klaar te hebben?

              BeantwoordenVerwijderen
              Reacties
              1. Janneke Heimweg21 juni 2015 om 12:28

                Hallo, bedankt voor jullie interesse. De herschrijffase nadert zijn einde, als ik meer weet over de verschijning dan laat ik het jullie weten.
                Groet,
                Janneke

                Verwijderen

            Een reactie posten

            Populaire posts van deze blog

            Help! Wij schrijvers worden vermoord door de emoticon

            Afbeelding
            De emoticon zegt meer dan duizend woorden. Met deze zin is mijn blog eigenlijk al klaar. Maar omdat ik geen emoticon ben en van woorden hou ga ik nog even door.
            Emoticons zijn niet meer weg te denken. Bang dat onze woorden niet goed overbrengen wat we bedoelen plaatsen we te pas en te onpas zo’n (al dan niet bewegend) plaatje achter onze zinnen. Funnest! Voor het geschreven woord en dus voor ons als schrijvers. Want wat is er mooier dan zoeken naar het juiste woord om net dat ene gevoel te beschrijven. Maar die tijd gunnen we onszelf niet meer. En dankzij die oneindige database aan gezichten van Emoji verleren we het. Zonde!
            Taalloze toekomst Zou Emoticons onze nieuwe taal worden? Over vijftig of honderd jaar? Wereldwijd dezelfde? In boeken geen woorden meer maar simpele plaatjes? Nooit meer dat mooie gedicht lezen, dat de essentie blootlegt. We gebruiken tenslotte ook al met liefde de omhoogstekende duim met de geniale woorden ‘vind ik leuk’ erbij (dat Facebook je daar eeuwig dankbaar …
            Meer lezen

            Zeg een hoi!

            Afbeelding
            Eens in de zoveel tijd ben ik in de veronderstelling dat ik met mijn schrijfsels de wereld kan verbeteren. Zo ook vandaag. 
            Heel simpel, met ‘zeg eens hoi’ tegen onbekenden. Of ‘goedemorgen’ als het allemaal te amicaal voor je wordt.
            In de stad Zelf woon ik in de stad. Ik heb daar voor gekozen want ik hou van de anonimiteit. Maar soms is het me allemaal net iets te. Dan voel ik me een mol. Die alleen maar zo snel mogelijk van A naar B fietst of loopt zonder echt te kijken. Dat laatste is weer funest voor een schrijver, maar dat is een ander verhaal.
            Hoi-dag Gister was weer zo’n dag, dus begon ik gelijk al onderweg naar de school van mijn zoon met ‘hoi-en’. Wat heerlijk was dat weer. Ik werd er vrolijk van, voelde me gezien en moest inwendig lachen om de verbaasde blikken en de weifelende groet terug. Maar wat nog leuker was, de glimlach die op het gezicht van mijn te begroeten voorbijganger verscheen. Een aanstekelijke lach die er voor zorgde dat ik de koude oostenwind spontaan vergat.
            Groet…
            Meer lezen

            Wil de echte ‘sterke vrouw’ opstaan?

            Afbeelding
            Tijdens de uitreiking van de Gouden Strop vertelde juryvoorzitter Annemarie van Gaal dat ze graag meer sterke vrouwelijke personages in Nederlandse thrillers wil lezen. Hoera, dacht ik meteen, hoofdpersoon Juul in mijn thriller Cum Laude is zo’n sterke vrouw. Ik vind haar stoer, ze heeft een duidelijk doel voor ogen en laat zich door niets daarvan weerhouden. Mijn thriller staat dus volgend jaar op de shortlist van de Gouden Strop.
            Meteen daarna vroeg ik mij af: wat bedoelt van Gaal met een ‘sterke vrouw’? Wat zijn de kenmerken? En, zijn ‘sterke vrouwen’ in de literatuur wel geloofwaardig?
            Superwoman bestaat niet Om met mijn laatste vraag te beginnen, personages in de literatuur moeten herkenbaar zijn. De lezer wil kunnen meeleven, wil als het ware vrienden worden. Als het boek uit is en je hebt het als schrijver goed gedaan, dan denkt de lezer nog regelmatig: ‘hoe is het nu met Juul uit Cum Laude?’
            En als mijn Juul alles voor elkaar krijgt, is zij niet herkenbaar voor de lezer. Want in h…
            Meer lezen