Slow reading is hot
O, wat is het toch fijn om naar een
schrijversavond te gaan. Het was alweer een tijd geleden, want wie een boek
schrijft moet offers brengen, maar gisteravond was ik er dus bij. Bij de ‘Prozaclub’ in de Kroeg van Klaas. Hoera wat heb ik veel opgestoken, en wat is mijn
schrijfmotor weer lekker op gang gekomen.
Leve onze taal
Zo leerde ik over de term ‘slow reading’. Als tegenhanger van het
jachterige internetlezen. Wat geweldig!
Ik vrees de dag dat we alleen nog
maar in emoticons communiceren en dat ik mijn thriller Cum Laude
dus moet vertalen naar (bewegende) plaatjes.
Wat is slow reading?
Het artikel ‘Slow reading, langzaam lezen tegen de stress’ op mustreads.nl vertelt hoe het werkt. Dus
alle afleidende apparaten uitzetten, een boek pakken en op de traditionele
manier de zinnen (elk woord proevend) lezen van links naar rechts (en dus niet
zo snel mogelijk de tekst scannen als een letter F zoals we op internet doen).
Schrijvenonline.com gaat in het
artikel ‘Slow reading wint het van digitaal’ een stap verder en meldt
dat Noorse onderzoekers beweren dat we tekst vanaf papier beter onthouden dan
vanaf een scherm. Dus weg allemaal met je e-reader.
Nieuw genre
Maar slow reading is meer! Namelijk ook een opkomend genre, eigenlijk
zou je het slow writing kunnen noemen. De schrijver gaat op een
willekeurige plek zitten (het liefst in de natuur) en noteert in mooie slow-zinnen wat hij ziet. Dit kan zijn
op de Drentsche heide tussen de hunebedden of op De Brink in een mooi
boerendorp, als de plek maar slow en
observeerbaar is. Schrijver Herman Sandman publiceert inmiddels al in dit
nieuwe genre.
Als lezer laat je je meevoeren in de
ontspannenheid en volg je wat er al dan niet gebeurt. Want als er niets gebeurt
is dat ook goed. Beter, misschien zelfs wel. (Hoera, weg met al die
ingewikkelde plots)
Ik zou er zo aan willen beginnen, de
ultieme manier van schrijven en ontspannen tegelijk. In de buitenlucht!
En jij, zie je het ook zo prachtig
voor je?
Gaaff. Dit blog lezen geeft me al rust. Dank. Waar kan ik me melden?
BeantwoordenVerwijderenOnlangs las ik een recensie waarin gesproken werd over slow books: http://www.humo.be/boekreviews/329481/wallace-stegner-wat-behouden-blijft. Helemaal akkoord met de recensent (maar dan met de toevoeging dat het boek hier en daar wat langdradig wordt).
BeantwoordenVerwijderen