Alleen watertypes schrijven bestsellers

Ik ben water. Van sterrenbeeld en van karakter. Daar ben ik blij mee. Waarom in hemelsnaam zul je denken (als je al niet na deze eerste bekentenis bent afgehaakt). Omdat water zijn heel handig is. Het botst niet, het is flexibel en het is van levensbelang.

Van de week bedacht ik me dat deze eigenschap goed past bij schrijvers. Eigenlijk zouden alle schrijvers water moeten zijn. Zij hebben daar veel baat bij. Ben jij geen water? Geen nood, ik laat je zien hoe je dat wordt.

Van levensbelang

Als schrijver is het van groot belang dat je met kritiek (oké, ‘feedback’ klinkt aardiger maar het blijft hoe dan ook gewoon kritiek) kunt omgaan. Je moet luisteren naar zij die er verstand van hebben, het in je opnemen en het vertalen naar jouw schrijfwerk. Stel als je zou ontvlammen of als een rotsblok alles van je zou laten afketsen, dan heb je daar niets aan en word je nooit een betere schrijver.

Meegaand

Ben je eenmaal binnen bij een uitgever dan zul je diens beslissingen omtrent promotie, cover en redactie moeten accepteren. Als je met al je bakstenen een dam gaat bouwen en je het proces stopt, wordt je boek nooit uitgegeven.

Tussen de mensen

Schrijvers hebben input nodig. In mijn blog ‘Pas op voor de schrijver’ schreef ik al eerder dat schrijvers heel opmerkzaam zijn. Zij observeren de mensen om hen heen en gebruiken karaktertrekken, opmerkingen of kledingstijl voor hun eigen manuscript. Handig dus, dat je als watertype onzichtbaar bent en tussen de mensen door kunt bewegen.

Flexibel

Ook is het noodzakelijk dat je als schrijver altijd en overal kunt schrijven. Zeker als je een druk bezet leven hebt, en de schrijfmoment spaarzaam, moet je flexibel zijn. Net als water moet je naar het laagste punt gaan en je moment grijpen als het zich aandient.

Bestseller gegarandeerd?

Dit alles is natuurlijk leuk en wel, maar garandeert deze houding je ook dat je binnenkort bestsellerauteur bent?

Nee. Want, zoals met alles gaat het om evenwicht (jakkes, dat is dus weer een ander sterrenbeeld).

Wat ik me tegelijkertijd ook afvroeg is, als ik alle kritiek zomaar aanneem, laat ik dan niet over me heen lopen?

Als ik precies doe wat de uitgever zegt, raak ik dan niet mijn eigenheid kwijt?

En als ik me als water gedraag tussen de mensen, ben ik dan geen muurbloempje?

Doe je best

Bovendien denk ik dat gevestigde auteurs totaal geen water zijn. Maar zij hoeven dat ook niet, omdat ze al binnen zijn en omdat uitgevers om hen vechten in plaats van andersom. Wat een heerlijk vooruitzicht zou dat zijn.

Maar tot die tijd moeten we ons aanpassen. En dat kunnen watertypes als de beste.

Succes!