Mij volgen? Ik word liever gelezen (een twitteranalyse)

Twitter. Wie kent het niet. Voor mij is het lezen van de tweets in mijn tijdlijn een verslavende vlucht uit de werkelijkheid.
Als ik een dag niet getwitterd heb zullen mijn volgers dat direct merken.

Althans zo dacht ik altijd.

Ik lees alles

Laatst las ik een tweet van iemand die geen tijd had alle tweets te lezen.
Huh? Geen tijd? Niet lezen wat je volgers te melden hebben?
Ik was geschokt.

Ik vroeg me direct af hoeveel tweeps je aankunt, in je tijdlijn. Wat is het exacte getal aan te volgen tweeps zodat je alles kunt lezen?
Zelf volg ik nu 481, dat aantal is goed te doen. Waarschijnlijk omdat het vooral schrijversvolk, uitgevers en andere schrijftypes zijn. Geen familie, vrienden, collega's en noem maar op.

Onaardig misschien, ongezellig ook. Maar ik hou het overzichtelijk. En...ik lees (oké, bijna) alle tweets!

Naïeveling

Dat laatste lijkt mij nogal essentieel. Waarvoor zit je anders op twitter? Maar ik merkte dat ik weer eens behoorlijk naïef was. Toen ik mijn vraag in de groep gooide, kreeg ik verschillende reacties.

'Nee hoor, ik lees lang niet alles. Van de 600+ tweeps die ik volg. Vaak niet eens mijn mentions. Ik zit op twitter voor de interactie.’

Ik antwoordde dat ze dan misschien teveel mensen volgde. Je kunt ook ontvolgen. 

‘Dat is zo onaardig, dat doe ik alleen in noodgevallen. Zou ik zelf ook niet leuk vinden’, reageerde mijn twitterheldin.

Volgen belangrijker dan lezen?

En toen kwam er weer een belangrijke vraag. Is volgen belangrijker dan lezen? Ik word liever gelezen dan dat ik tot een groot volgersaantal behoor. Lief hoor, dat je me volgt, maar als je me niet leest wat heb ik daar dan aan?

Een ander vertelde dat ze nooit tweets terugleest als ze net heeft ingelogd. Ik vind dat knap, zelf ben ik veel te nieuwsgierig. 
En zo mis je veel.
Voor dat soort tweeps is dus de herhaling van de blogaankondiging heel belangrijk.

Verschuiving van de essentie

Wat me opvalt is dat de tendens op twitter verschuift. Had ik vroeger veel en vaak (schrijfinhoudelijk) contact met andere schrijvers, is dat nu sterk verminderd. Ik merk dat de contacten nu via facebook gaan en dat twitter echt gebruikt wordt voor enkele oneliners of schrijftips.

Is dat de consequentie van het (v)luchtige van twitter? Of wordt nu duidelijk waarvoor twitter oorspronkelijk bedoeld was en heb ik het concept in beginsel niet begrepen?

 

En jij?

Hoe gebruik jij twitter? Wat zet je er wel en niet op? En is jouw twittergedrag veranderd in de loop der jaren?

Ik hoor het graag.