Wij zoeken niet verder!
Na een heerlijke vakantieweek weten wij het zeker, Vlieland is ons vakantiethuis! Waarom twee dagen in de auto zitten terwijl hier om de hoek het zand net zo zacht is en de zee je net zo omhelst. (Eens schreef ik dit dichtsel. Zal wel niet literair verantwoord zijn, maar komt wel recht uit het hart.) Hemels Een zandkorrel op mijn wang. Een zanderig kinderhandje in de mijne. ‘Zand zijt gij, en tot zand zult gij wederkeren’. De brandende zon verstopt zich achter zee. Knetterend gebrom van een vlieg tegen het terrasscherm. Vaag de wind, nog vager de zee. Literaire vondsten in een oude boekenkast. ‘We’re in Heaven’ vermengd met de wind door het helmgras. Mijn schouders zakken, een zucht ontsnapt. Het strandfestival ‘Vlieland Groet’, ik groet terug. Zwemmen in onze eigen Noordzee, mijn voeten branden aan ons eigen duinzand. Natte mannenvoetstappen in de gang. Naar het wad, waar inspiratie lonkt. Een eilandpoes. De zon gaat weer onder, ik zie ...