‘Welk boek gaan we huren bij de bioscoop?’



Vandaag is de dag van de vuurdoop. Ik neem mijn kinderen (peuter en kleuter) voor het eerst mee naar de bibliotheek. Een test. Met risico, want peuterdochter is het type wervelwind, dus heb ik enige angst of alles heel blijft.

Kleuterzoon is zeer opgetogen. Hij springt op en neer en roept: ‘Mama, welk boek gaan we huren bij de bioscoop?’
‘Bibliotheek.’
‘Zijn er ook films?’
Met z’n allen op de fiets, lege rugzak achterop, gaan we naar de stad. Ook ik heb er zin in, want vaak heb ik gedagdroomd over dit moment.

Draken
In de bieb gooien we sjaals en mutsen los en rennen naar de lift. Naar beneden, naar de kinderboekenkelder. Wat een feest.
Overal, ja het zal je niet verbazen, boeken. Kasten vol. Een walhalla. Voor een moeder als schrijfster en voor de kinderen van de moeder als schrijfster.
En die heerlijke banken. Ik zie mezelf daar al zitten, onder elke vleugel een kind, met boeken over draken en dat we de tijd vergeten en dat de mevrouw van de bibliotheek ons vlak voor sluitingstijd zachtjes uit onze cocon wakker maakt.

Knuffelgevecht
Maar goed, dan is er daar zo’n alleraardigst speelhuisje. ‘Huisje voor boeken’ staat erop. Met ramen en een deur en een lading knuffels erin. Mijn kroost rukt de schoenen uit en duikt tegelijk het huisje in, een door de deur, de ander door het raam. Wat een feest.
Even sta ik, met een stapel boeken onder mijn arm, erbij te kijken. Maar niemand merkt mij op. Ik probeer nog: ‘zal ik even voorlezen?’ Kleuterzoon laat zich 1 tel verleiden, om vervolgens weer bij zijn zusje in het huisje een knuffelgevecht te starten.

Tanneke en Jacob
Maar wat geeft het. ‘Tanneke de heksenprinses’ lacht me al toe, net als ‘Jacob en de zeven dieven’ met prachtig mooie Anton Pieckachtige tekeningen (die heb ik stiekem voor mezelf meegenomen). Ik wurm mij op zo’n gekleurd kleuterstoeltje en vergeet alles om mij heen.
Alsnog.
In mijn eentje. Maar wat een feest.

Goede vangst
Als het tijd is om naar huis te gaan, stempelen (onwaar het is een scanner, maar ik hoorde het andere moeders zeggen, dus zei ik het ook) we onze vangst, nemen een kleurplaat mee en voelen ons als Koos de Drakenkoning te rijk.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Zeg een hoi!

Help! Wij schrijvers worden vermoord door de emoticon

150 spannende woorden. Een eitje!