Hoe strenge vorst hartverwarmend kan zijn

‘Kijk, die doet haar broek uit!’ 
Het is -4˚C, strakblauw en ik heb mijn fotoshoot voor de auteursfoto. Het is zover, de heren van KTF fotografie hebben hun plek bepaald en het licht en nog veel meer dingen gecheckt. Zo snel ik in een overvolle winkelstraat in het centrum kan, trek ik mijn oude trainingsbroek uit die ik over mijn zomerpanty draag. Mijn winterjas verwissel ik voor een dunnere -maar meer passend bij mijn outfit- jas en neem mijn positie op het stoepje voor de deur van het kunstwerk ‘Portaal’* in.
‘Dat kind kan wel blaasontsteking krijgen’, zegt de mevrouw van straatkrant De Riepe die ons vanaf haar standplaats gadeslaat.
Rillend probeer ik me te vervrouwen, weet dat ik het doe voor een goed doel en thuis voor de spiegel bij de verwarming had deze kledingcombi er zo goed uitgezien.
In actie
‘Trek je broek er maar weer overheen hoor’, klinken de verlossende woorden, ‘We zetten je er wel tot aan je middel op.’ Heel fijn, van die meedenkende fotografen.

Wintersprookje
Meteen al een stuk warmer neem ik mijn positie weer in. ‘O, je gaat voor mijn deur staan’, is nu de reactie van de Riepemevrouw. ‘Ik moet even zitten, ben heel duizelig.’ Ze schuift haar tassen opzij en alsof het heel normaal is gaat ze achter mijn benen op het stoepje zitten. ‘Weten jullie wel waar deze deur voor staat?’ We knikken braaf, wachten even beleefd, maar de vrouw lijkt niet van plan op te staan. Ondertussen gaat ze rustig verder met het verkopen van de straatkrant. ‘Je kan ‘m ook aansteken hoor, net als het meisje met de zwavelstokjes.’
Je begrijpt, ik hoef geen enkele moeite te doen om oprecht te lachen in de camera. Omdat het tenslotte wel -4˚C is en de vrouw er nog steeds zit gaan we toch maar door met fotograferen.

Gouden vakwerk
En zo schieten we de een na de andere foto, het zonlicht schijnt geweldig op de gouden koepels van de synagoge. Wat een cadeautje dit winterweer. Gelukkig zijn de heren echte vaklui en zijn we mooi op tijd klaar. Benieuwd naar het eindresultaat schudden we elkaars bevroren handen, groeten de vrouw die zich inmiddels weer beter voelt en ons met een stralende lach nog een krant wil verkopen en gaan ieder onze weg- blij met het geluk en vakmanschap.



*Portaal (bron Wikipedia): Op de hoek met het Zuiderdiep een bronzen deur, die niet kan worden geopend. Erachter ligt de geschiedenis die ontoegankelijk blijft, het verleden is buiten bereik geraakt (kunstenaar: Gert Sennema).




Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Zeg een hoi!

Help! Wij schrijvers worden vermoord door de emoticon

150 spannende woorden. Een eitje!