Wij zoeken niet verder!

Na een heerlijke vakantieweek weten wij het zeker, Vlieland is ons vakantiethuis! Waarom twee dagen in de auto zitten terwijl hier om de hoek het zand net zo zacht is en de zee je net zo omhelst.
(Eens schreef ik dit dichtsel. Zal wel niet literair verantwoord zijn, maar komt wel recht uit het hart.)

Hemels

Een zandkorrel op mijn wang. Een zanderig kinderhandje
in de mijne. ‘Zand zijt gij, en tot zand zult gij wederkeren’.

De brandende zon verstopt zich achter zee.

Knetterend gebrom van een vlieg tegen
het terrasscherm. Vaag de wind, nog vager de zee.

Literaire vondsten in een oude boekenkast.

‘We’re in Heaven’ vermengd met de wind
door het helmgras. Mijn schouders zakken, een zucht ontsnapt.

Het strandfestival ‘Vlieland Groet’, ik groet terug.

Zwemmen in onze eigen Noordzee, mijn voeten branden
aan ons eigen duinzand. Natte mannenvoetstappen in de gang.

Naar het wad, waar inspiratie lonkt.

Een eilandpoes. De zon gaat weer onder, ik zie het niet. Ik sta onderaan
een duin, ver weg.

Het kan nog, de zon is oranje.

Snel! Maar dan stop ik. Ik ben alleen. Een zonsondergang
dien je met naasten te ondergaan. Zij zijn hier nu niet.

Ik draai me om, terug naar mijn basis.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Zeg een hoi!

Help! Wij schrijvers worden vermoord door de emoticon

150 spannende woorden. Een eitje!