Tien goede redenen om niet te schrijven

“Ik moet nodig, weer bloggen. Maar waarover?” Twitterde ik zojuist. Grijnsde daarbij om de functie van de komma. (Wie weet een blogidee voor de volgende keer)

Op blogtrommel.com staan 50 blogtips waaronder, 'maak lijstjes'. Dat kan overal van zijn, lijkt mij.

Omdat ik al een week niet geschreven heb aan mijn thriller, onderzocht ik waarom en maakte een lijstje.

Dus vandaag mijn tien redenen om niet te schrijven.

1. (Het vooruitzicht van) een nieuwe baan: afleiding in mijn hoofd. En beren.

2. Ziek.

3. Geweldig proefleescommentaar: waardoor ik een week met het hoofd in de wolken liep.

4. Geen zin.

5. Een goed boek dat blijft hangen: las ‘De eeuwige jachtvelden’ van Nanne Tepper.

6. Het echte leven.

7. Zon: duidelijke reden wanneer het net lente is.

8. Minimaal acht uur slaap nodig (oké, ik ben gewoon lui)

9. Literaire activiteiten

10. Kinderen die niet meer slapen ’s middags. (Blog ‘Help mijn schrijftijd verdwijnt’)

Dit zouden natuurlijk allemaal kulredenen kunnen zijn als je iemand bent die 'moet' schrijven, omdat anders ...

Ik ben sinds kort niet meer zo en dat voelt heerlijk! (Zie mijn blog 'Schrijven is wel een hobby')

‘Is dat allemaal nou heel verschrikkelijk erg?’ Zul je je in paniek afvragen.

‘NEE!’

‘Komt het allemaal wel goed met haar?’ Is ongetwijfeld je tweede vraag.

‘JA!’

‘En met je thriller ‘Cum Laude’?’

‘OOK!’

Darlings killen, maar niet willen

Want ondertussen gaat het schrijven in mijn hoofd gewoon door (ben ik dan stiekem toch een echte schrijver). Worstel ik bijvoorbeeld met die ene geweldige scene die eigenlijk (als ik diep in mijn hart kijk) geen functie heeft. Cum Laude is zelfs bijna klaar voor proeflezen!

Elk nadeel heeft zijn…

Het voordeel van deze tien goede redenen, en van het feit dat ik ze toesta er te zijn is, dat ik op een natuurlijk manier afstand creëer van mijn schrijfwerk (schijnt een must te zijn voor een bestseller, las ik ooit eens ergens…).

Ik zei toch dat het allemaal goed komt.