Posts

Posts uit augustus, 2017 tonen

Schrijver zijn is geen keuze

Afbeelding
Een boek schrijven is als een bevalling. Inclusief het gillen: ‘Ik doe het nooit meer’ en dan vervolgens nog een kind mogen krijgen. Weliswaar met een zwangerschap van vier jaar in het geval van mijn thriller ‘De Judajaagster’. Tegen iedereen die vraagt: ‘Ben je al met een tweede boek bezig?’ (Sommigen vroegen dit al terwijl ik nog in verwachting was van mijn eerste), zeg ik dat ik een schrijfpauze heb. Ik moet een zolder opruimen, fotoboeken van mijn kinderen maken (ik loop drie jaar achter) en vooral genieten van het niets doen. Nietsdoen is moeilijk  Nu zo’n drie maanden na het verschijnen van mijn thriller ben ik tot de conclusie gekomen dat ik het laatste echt niet meer kan. Ik zit op de bank, kijk voor me uit en doe niks. Uit alle macht probeer ik te blijven zitten en te genieten van het moment. Na drie keer op de klok gekeken te hebben in tien minuten ben ik er klaar mee en zucht: ik ga wat doen hoor. En dus zit ik dit blog te typen en dat voelt fijn. Geen schrijve